کوددهی به روش هیدروپونیک

کوددهی در سیستم هیدروپونیک،

به عمل افزودن عناصر غذایی به آب محیط کشت گفته می‌شود تا گیاهان به رشد و تکامل خود ادامه دهند. در سیستم هیدروپونیک، گیاهان در محیطی غنی از اکسیژن و عناصر غذایی به رشد می‌پردازند. برای این کار، باید از کودهای خاصی استفاده کرد که شامل عناصر غذایی لازم برای رشد و تکامل گیاهان باشد.

در سیستم هیدروپونیک، معمولاً از کودهای مایع استفاده می‌شود که در آب محل کشت حل می‌شوند. این کودها می‌توانند شامل عناصر غذایی اصلی گیاهان مانند نیتروژن (N)، فسفر (P)، پتاسیم (K) و همچنین عناصر غذایی مورد نیاز دیگری مانند کلسیم (Ca) و منیزیم (Mg) باشند.

به طور کلی، کودهای مایع می‌توانند به دو دسته تقسیم شوند: کودهای کامل و کودهای ناقص. کودهای کامل شامل تمام عناصر غذایی مورد نیاز گیاهان هستند، در حالی که کودهای ناقص تنها شامل برخی از عناصر غذایی هستند.

همچنین، باید توجه داشت که میزان کوددهی در هیدروپونیک بسیار حساس است و می‌تواند بین 50 تا 1000 میلی‌گرم در لیتر (ppm) باشد. برای مثال، گیاهان سبزیجات می‌توانند به طور معمول با میزان کوددهی 400 تا 800 ppm رشد کنند. برای دیگر گیاهان، میزان کوددهی ممکن است متفاوت باشد، بنابراین باید بر اساس نوع گیاهان موجود در سیستم هیدروپونیک، میزان کوددهی مناسب را انتخاب کرد. علاوه بر این، میزان کوددهی باید در طول دوره رشد گیاهان تنظیم شود تا در مراحل مختلف رشد، گیاهان به میزان کافی از عناصر غذایی استفاده کنند.

موارد مصرف کود سه بیست(20-20-20)

برای اعمال کود به محیط کشت در سیستم هیدروپونیک، می‌توان از روش‌های مختلفی مانند:

1- سیستم تزریق: در این روش، کود به صورت مستقیم به آب محیط کشت تزریق می‌شود. این روش، روشی ساده و موثر برای کوددهی است.

2- سیستم تغذیه برگی: در این روش، کود به صورت محلول در آب به برگ‌های گیاهان اعمال می‌شود. این روش، برای ارائه عناصر غذایی به گیاهان در شرایطی که جذب از ریشه‌ها دچار مشکل است، مفید است.

3- سیستم تغذیه دومرحله‌ای: در این روش، کود در دو مرحله به محیط کشت اضافه می‌شود. در مرحله اول، کودهای سبک و با فاصله زمانی کوتاه اضافه می‌شوند و در مرحله دوم، کودهای سنگین‌تر و با فاصله زمانی بلندتر اضافه می‌شوند. این روش، به طور خاص برای گیاهانی مانند گل‌ها و سبزیجات مناسب است.

در نهایت، برای کوددهی در سیستم هیدروپونیک باید همواره از کودهای با کیفیت و معتبر استفاده کرد و میزان کوددهی را به دقت تنظیم کرد. همچنین، باید به دقت مطالعه کرد که هر نوع گیاهی برای رشد خود به عناصر غذایی خاصی نیاز دارد و باید از کودهای مناسب برای آن نوع گیاه استفاده کرد.

همچنین، در هیدروپونیک، با توجه به اینکه گیاهان در محیط مایع رشد می‌کنند و ریشه‌هایشان به سمت آب و عناصر غذایی در حال حرکت هستند، باید به دقت محیط کشت را کنترل کرد و از رقیق شدن محلول کود در طی زمان جلوگیری شود. برای این منظور، می‌توان از سیستم‌هایی مانند سیستم ارزیابی EC و pH استفاده کرد.

روش مصرف کود سولفات آهن

EC به معنی هدایت الکتریکی است و نشان دهنده مقدار نمک‌های موجود در آب است. با اندازه‌گیری EC، می‌توان میزان غلظت محلول کود را کنترل کرد. اگر مقدار EC بیش از حد باشد، محلول کود بسیار غلیظ است و ممکن است به گیاهان آسیب برساند. در صورتی که EC کم باشد، مقدار کافی از عناصر غذایی به گیاهان ارائه نمی‌شود.

pH نیز به معنی پتانسیل هیدروژن است و نشان دهنده اسیدیته یا قلیایی بودن محلول است. با اندازه‌گیری pH، می‌توان مطمئن شد که محلول کود دارای pH مناسب برای رشد گیاهان است. برای اکثر گیاهان، pH مناسب بین 5.5 تا 6.5 است.

با توجه به اینکه سیستم هیدروپونیک یک محیط بسته است، باید به دقت محیط کشت را کنترل کرد و از هرگونه آلودگی و عفونت جلوگیری کرد. برای این منظور، می‌توان از سیستم‌هایی مانند سیستم UV و فیلتراسیون استفاده کرد.

در کل، کوددهی در سیستم هیدروپونیک به دقت و کنترل محیط کشت و انتخاب کودهای مناسب و همچنین تعیین میزان کوددهی صحیح بستگی دارد.