معرفی
نمونه ای از گل های تزیینی میخک هستند که نباید با میخک صدپر که گیاهی دارویی است اشتباه گرفته شود.
گل میخک (نام علمی: Dianthus) این گل در ابتدا توسط گیاهشناس یونانی تئوفرستوس (Theopharastus)، دیانتوس (Dianthus) نامیده شد که گل بومی منطقه خاور نزدیک است.
برخی از پژوهشگران بر این باورند که نام لاتین میخک (دیانتوس) از کلمهٔ تاجگذاری یا تاج خورشید گرفته شده است؛ زیرا این گل، یکی از گلهایی بود که در مراسم تاجگذاری پادشاهان یونان استفاده میشد. این گل، امروزه بیشتر نشانه عشق، افتخار، برتری و جذابیت میباشد. میخک قرمز کم رنگ، نشانگر تحسین و میخک قرمز پر رنگ نشانگر عشق و احساسات بسیار عمیق است. از گلهای این گیاه در برخی مناطق ایران زیور آلات خوش معطر تهیه میشود در حالی که میخک صدپر که گیاهی دارویی است :
(با گیاه گل میخک اشتباه نشود)
میخک صدپر (Clove) نوعی از گیاهان دارویی، درخت این گیاه در تمام طول سال سبز است. گلهای این گیاه دارای بوی معطر قوی میباشد و ارتفاع درخت ۱۰ تا ۱۲ متر است و گاهی تا ۲۰ متر هم رشد میکند و دارای برگهایی بزرگ و با گلهایی سرخ میباشد. جوانههای گل در ابتدا کم رنگ هستند و به تدریج تبدیل به سبز و پس از ان به رنگ قرمز تبدیل میشود، در این هنگام میوههای درخت اماده برداشت هستند. و به عنوان ادویه در ترشیجات استفاده میشود و از دانههای به عنوان داروهای پزشکی نیز استفاده میشود. میخک صدپر در حال حاضر در درجه اول در کشورهای هند، اندونزی، ماداگاسکار، زنگبار، پاکستان، ویتنام و سری لانکا برداشت میشود.
تا قبل از دوران مدرن غرب میخک صدپر مورد استفاده شرقها بودهاست و با ورود غربیها به شرق با این گیاه اشنا شدند و از ان استفاده کردند، میخک صدپر به همراه جوز هندی و فلفل در روم باستان به شدت با ارزش بودهاند و در قرون وسطی به عنوان یک کالای با ارزش در اقیانوس هند در تجارتها استفاده میشدهاست ارزش یک کیلوگرم میخک صد پر در ان زمان برابر با ۷ گرم طلا بود است. در اواخر قرن پانزدهم پرتغال مقادیر زیادی از این گیاه را به اروپا اورد. به علت ارزش بالای ان اسپانیا در فکر تجارت این گیاه در اقیانوس هند شد و بعدها موفق به گرفتن این تجارت از پرتغالیها شدند. در قرن هفدهم تجارت ان تحت سلطه هلندیها در امد.
نقد و بررسی وجود ندارد.